کووید 19 و کشف قالبی تازه در تئاتر آنالین؛ Drama IGTV

با ظهور پاندمی کووید 19 ،بسیاری از مشاغل دستخوش تحولات بنیادین شدند. تعطیلی و محدودیتهای مختلف، غالب حرفه های اجتماعی را به تعطیلی کشاند. از جمله این مشاغل، تیاتر و هنرهای نمایشی است. به واسطه ی شیوع هرچه بیشتر این بیماری، سالنهای تیاتر تعطیل شده و هنرمندان عرصه ی تیاتر خانه نشین شدند. در این میان، بسیاری از موسسات تیاتری و هنرمندان، به منظور استمرار فعالیتهای خود و همچنین ادامه ی حیات تیاتر، مبادرت به برگزاری جشنواره های مختلف تیاتری تحتعنوان تیاتر آنالین کردند. جشنواره هایی که همچنان فعال بوده و به کار خود ادامه میدهند. آنچه در این میان مغفول مانده، استفاده از عبارت تیاتر آنالین است. این در حالی است که در تمام اینگونه ارایه آثار که کامال موبایل محور هستند، عدم تطابق فرم با محتوا به چشم میخورد. تمام آثار نمایشی در قالب قاب افقی به تصویر کشیده شده و میشوند؛ درحالی که فرمت رایج قاب در تلفن های همراه و تبلتها، عمودی است. بدین ترتیب، نوعی ناهمگونی میان قاب ارایه و محتوای آن به چشم میخورد. این نوشتار تالش دارد تا شیوهی تازهای در تولید و ارایه ی آثار نمایشی موبایلمحور و آنالین ارایه کند. شیوهای که مبتنی بر قاب 16:9 IGTV بوده و میتواند به حذف حواشی اثر، نظیر کپشنها، نوارهای سیاه، کوچکی تصویر و... منجر شود. طبعا برای دستیابی به این هدف، باید روش های تولید اثر نمایشی نیز تغییر یافته و خود را با قاب جدید و ویژگیهای تلفنهای همراه هوشمند هماهنگ سازند. در همین راستا، پیشنهاداتی که در این مقاله ارایه شده اند، میتوانند به هنرمندان عرصه ی تیاتر موبایل محور، یاری رسانده و باعث شوند آثار متفاوت و جذابتری در معرض تماشای مخاطبان قرار گیرند. این نوشتار در چهارچوب پژوهش علمی کاربردی تهیه و برای نگارش آن از منابع مکتوب اعم از کتابها، مقالات و وبسایت های معتبر بین المللی استفاده شده است.