پیش بینی سکته مغزی در بیماران همودیالیزی با استفاده از الگوریتم های داده کاوی

«تحلیل داده ها» یک مبنای تعیین کننده برای تصمیم سازی و ایجاد تحول به سمت اهداف مطلوب محسوب می شود که یکی از روش های مطرح آن داده کاوی است. در حوزه سلامت نیز با اجرای داده کاوی بر روی بیماران دارای وضعیت حاد «نظیر همودیالیزی ها» می توان به روندهای آتی آن ها تا حدی پی برد و به کاهش تشدید عوارضشان کمک کرد. با توجه به اینکه مطالعات سال های اخیر حاکی از تشدید ریسک سکته مغزی در این دسته از بیماران است، هدف از این پژوهش نیز بررسی یک روش مرسوم جراحی در همودیالیزی ها و ارتباط آن با بروز سکته است. روش پژوهش حاضر، استفاده از الگوریتم های با ناظر داده کاوی و با محوریت «درخت تصمیم» است که از الگوریتم های کاربردی در دسته بندی متغیرها است و به شناخت عوامل تاثیرگذار کمک می کند. داده های ورودی شامل 468 بیمار همودیالیزی هستند که در یک دوره پنج ساله مورد مطالعه قرار گرفتند و متشکل از 324 نفر زن و 144 نفر مرد هستند. این مطالعه نشان داد ریسک ابتلا به سکته مغزی در بیمارانی که جراحی دسترسی عروق آن ها با ایجاد کاتتر قبل از فیستول صورت گرفته تا 21/84% بوده درحالی که بین سن بیماران دیالیزی با سکته شان رابطه معناداری پیدا نشد، اما علاوه بر تعبیه کاتتر، سابقه داشتن فشارخون یا دیابت نیز در ابتلا به سکته مغزی موثر بودند.