طراحی مدل سنجش کیفیت خدمات آموزشی در آموزش و پرورش منطقه هفت شهر تهران

کیفیت خدمات آموزشی آموزش و پرورش نقش مهمی در ارتقای جامعه دارد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل سنجش کیفیت خدمات آموزشی آموزش وپرورش منطقه هفت شهر تهران انجام شد. 

 این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا کمی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش مدیران، معاونین دبیران و کارشناسان منطقه هفت آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی 1398بودند که حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 385 نفر برآورد که با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه محقق ساخته 29 گویه های
گردآوری که روایی محتوایی آن با نظر متخصصان و روایی سازه آن با روش تحلیل عاملی اکتشافی تایید و پایایی کلی آن با روش آلفای کرونباخ 0/76 محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از روش های تحلیل عاملی کشاقی و مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزارهای 23-SPSS و 88-LISREL استفاده شد. 

 نتایج تحلیل عاملی اکتانی نشان داد که مدل سنجش کیفیت خدمات آموزشی آموزش و پرورش دارای پنج عامل مدیریت سازمان ساختار سازمان، منابع انسانی، برنامه ریزی جامع و مدیریت کیفیت بود. نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که مدل سنجش کیفیت خدمات آموزشی آموزش و پرورش برازش مناسبی داشت و هر پنج عامل بر جن کی خدمات آموزشی اثر مستقیم و معنادار داشتند (P<0/001). 

 با توجه به نتایج پژوهش حاضر، برای بهبود کیفیت خدمات آموزشی آموزش و پرورش می توان برنامه های جهت افز و ارتقای مدیریت سازمان، ساختار سازمان، منابع انسانی، برنامه ریزی جامع و مدیریت کیفیت طراحی و اجرا کرد.