بررسی میزان استرس شغلی در پرستاران مواجهه یافته با COVID-19 در بیمارستان های آموزشی شهرستان اهواز

با شیوع کووید- 19، استرس و اضطراب فراوانی در میان افراد جوامع مختلف ایجاد شد. در ایران نیز همچون دیگر کشور ها، شیوع این ویروس منجر به پیامدهای روانی زیادی بر اقشار مختلف جامعه از جمله پرستاران شده است. هدف این مطالعه بررسی میزان استرس شغلی در پرستاران مواجعه یافته با  کووید -19 بیمارستان های آموزشی شهرستان اهواز می باشد.
مواد و

این مطالعه به صورت موردی - شاهدی در بین 335 نفر از پرستاران، در دو بخش هدف (مواجهه یافته با بیماران  covid-19) و گروه کنترل (مواجهه نیافته با بیماران  covid-19) انجام شد. جهت ارزیابی  استرس شغلی از پرسشنامه اوسیپو استفاده شد. آنالیزهای آماری مناسب در سطح معناداری 05/0 انجام شد.

استرس شغلی به ترتیب با میانگین 56/22 ±59/190و 52/21±07/183در بین دو گروه (هدف و کنترل) تفاوت میانگین معنی داری داشته(p<0.05) به طوریکه استرس شغلی در گروه هدف بیشتر از گروه کنترل بوده است(p<0.05). میانگین تمامی مولفه های استرس شغلی بین دو گروه تفاوت معنی داری دارند(p<0.05). همچنین استرس شغلی با متغیر های جنسیت، فعالیت بدنی و وضعیت استخدامی رابطه معنی داری دارد(p<0.05).

باتوجه به افزایش میانگین نمره استرس شغلی در اثر مواجهه با کووید-19، در دسترس بودن راه کار های پیشگیری یا درمانی موثر، تقویت سیستم خدمات روانی و همچنین برنامه ریزی مناسب جهت کنترل فاکتور های دموگرافیکی اثر گذار بر استرس شغلی از جمله فعالیت بدنی و  بهبود وضعیت استخدامی پرستاران توصیه می گردد.