اثر تراکم بوته و تاریخ برداشت بر عملکرد کل و اجزای عملکرد چند رقم سیب زمینی در بهبهان

به منظور تعیین مناسب ترین تراکم بوته و تاریخ برداشت برای سه رقم سیب زمینی، آزمایشی به مدت دو سال (82-1380) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان انجام شد. این تحقیق با استفاده از آزمایش کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سه رقم سیب زمینی آریندا، پیکاسو و سانته، فاکتور فرعی شامل سه تراکم بوته 7.6, 5.3 و 8.9 بوته در مترمربع با آرایش کاشت 20´75, 25´75 و 15´75 سانتی متر و فاکتور فرعی شامل سه تاریخ برداشت 10 اردیبهشت، 25 اردیبهشت و 9 خرداد بود. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که رقم، تراکم بوته و تاریخ برداشت اثر معنی داری بر عملکرد کل و قابل فروش غده و اجزای عملکرد داشتند. اثر رقم و تاریخ برداشت بر درصد عملکرد غیرقابل فروش و اجزا تشکیل دهنده آن (غده های ریز، غده های پوسیده و رشد ثانویه) نیز معنی دار بود ولی اثر تراکم بوته بر کلیه این صفات به استثنای رشد ثانویه معنی دار نبود. با افزایش تراکم بوته، وزن متوسط غده و متوسط تعداد غده در هر بوته کاهش ولی عملکرد کل و قابل فروش غده افزایش یافت به طوری که تراکم 8.9 بوته در مترمربع حداکثر محصول کل و قابل فروش را تولیدکرد. با به تعویق افتادن تاریخ برداشت عملکرد کل افزایش یافت و حداکثر محصول کل در تاریخ برداشت 9 خرداد تولید شد ولی به دلیل بالا بودن عملکرد غیرقابل فروش در این تاریخ برداشت، بیشترین محصول قابل فروش در تاریخ برداشت 25 اردیبهشت تولید شد. با توجه به نتایج این بررسی کاشت رقم سانته با تراکم 8.9 بوته در مترمربع و تاریخ برداشت 25 اردیبهشت برای منطقه بهبهان توصیه می شود.