چیستی و چگونگی زیبایی معماری از منظر زیبایی شناسی نظری

پذیرش زیبایی‌شناسی معماری بخصوص به صورت تجرییات عمیق افراد از بناها زمینه‌ای‌ است که اهمیت بسزایی دارد و معمولا توجه چندانی برای شناخت آن به لحاظ محتوای نظری نمی شود و همواره این سردرگمی وجود دارد که کدام الگوی نظری برای معماری از منظر زیبایی شناسانه همه جانبه تر است، چراکه این مفهوم کیفیتی مبهم به نظر می رسد. لذا هدف از انجام این پژوهش پرداختن به ابعاد نظری این موضوع از نگاه نظریه پردازان شاخص این حوزه یعنی اسکروتن و وینترز به روش تحلیل محتوا است. بررسی ها نشان دادند که زیبایی‌شناسی نظری در معماری تحت تاثیر دو عنصر قرار می گیرد: 1- قضاوت مفسر و 2-تجربه. این نوع از زیبایی شناسی تا حدی به تجربه انسان از فرم و محتوای ساختار فیزیکی ساختمان توجه دارد و این عناصر در تحلیل نهایی تجربه انسان ظاهر می شوند، تا ترجیحات زیبایی اثر معماری شکل بگیرید. لذا رویکرد تفسیری به بررسی زیبایی مبتنی بر دیدگاه‌های نظری محدود با توجه به اهمیت قضاوت مفسر در تحلیل ها تاکید دارند و چون زیبایی‌شناسی ذاتا موضوعی ذهنی است، روش مفسر، جایگاه محقق را به عنوان یک خبره و با در نظر گرفتن موضع تفسیری در رابطه با دنیای زیبایی‌شناسی سایرین فرض قرار می دهد. ولی بین الاذهانی بودن قضاوت‌های زیبایی‌شناسی، چالشی را برای زیبایی‌شناسی نظری معماری از جمله زمینه بخشی اجتماعی/فرهنگی ایجاد می‌کند.