مدل ارزیابی حساسیت رانندگان نسبت به خطرات جاده ای

بسیاری از تصادفات در صورت واکنش به موقع راننده، قابل پبیش گیری بوده و یا در صورت وقوع، شدت آن ها کم خواهد بود. یکی از گام های اصلی قبل از انجام هر واکنش حساسیت رانندگان نسبت به خطر می باشد.. عوامل مختلفی بر حساسیت خطر راننده موثر هستند که بسیاری از آن ها، از ویژگی های خود راننده می باشند. در این تحقیق فرضیه اصلی این بود که ویژگی های مختلف راننده شامل ویژگی های دموگرافیک، ویژگی های سبک زندگی و ویژگی های شناختی بر حساسیت آنها نسبت به خطر تاثیر دارند. در این راستا شبیه ساز رانندگی بکار گرفته شده و سناریوهای مختلف خطر در راه برون شهری توسعه داده شد. در نهایت برای تعیین رابطه حساسیت نسبت به خطر و ویژگی های راننده یک مدل معادلات ساختاری جهت ارزیابی پیشنهاد شد. نتایج مدل نشان داد که موثرترین متغیرها تجربه رانندگی و روشنایی می باشد. علاوه بر آن حافظه و قاطعیت در تصمیم گیری راننده موجب ارتقای حساسیت او نسبت به خطرات  می گردد. نتایج این تحقیق در توسعه آموزشها و ارزیابی های راننده و توسعه آزمون گواهینامه رانندکی کاربرد خواهد داشت و می تواند حساسیت رانندگان را نسبت به تصادفات با عابر پیاده، حیوانات و موانع ثابت بخصوص در مورد رانندگان جوان و کم تجربه افزایش دهد.