اثرات نانو ذرات اکسید روی بر صفات عملکرد، شاخص های کیفی تخم مرغ و وضعیت پاداکسندگی مرغ های تخم گذار

به منظور تعیین اثرات نانوذرات اکسید روی بر عملکرد، شاخص های کیفی تخم مرغ و وضعیت پاداکسندگی مرغ های تخم گذار، آزمایشی با 96 قطعه مرغ تخم گذار سویه بونز در اوج تولید (29-37 هفته) در قالب طرح کاملا تصادفی حاوی 3 تیمار با 4 تکرار و 8 قطعه مرغ در هر تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل گروه شاهد (بدون افزودنی) و گروه شاهد همراه با دو سطح 100 و 200 میلی گرم نانواکسید روی بر کیلوگرم جیره بودند. پرندگان در طی 8 هفته آزمایش با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. یافته ها نشان دادند که مکمل نانواکسید روی باعث افزایش گرم تخم مرغ تولیدی (35-32 هفتگی) و کاهش مصرف خوراک (31-28 هفتگی) در مقایسه با شاهد شد. با افزایش مکمل نانواکسید روی، واحد هاو در هفته های 31 و 35 و صفات کیفی پوسته تخم مرغ شامل مقاومت پوسته (در 31 و 35 هفتگی) و وزن مخصوص و وزن نسبی پوسته تخم مرغ (در 35 هفتگی) در مقایسه با شاهد افزایش یافت (0/05>p). غلظت پروتئین تام، لیپوپروتئین با چگالی بالا، آهن خون و عیار پادتن بر ضدنیوکاسل تحت تاثیر سطح مکمل نانواکسید روی قرار نگرفت. استفاده از مکمل نانوذرات اکسید روی سبب کاهش غلظت کلسترول، تری گلیسرید، لیپوپروتئین با چگالی پایین، غلظت مالون دی آلدیید خون و زرده و میزان فعالیت آنزیم آلانین ترانس آمیناز شد (0/05>p). استفاده از مکمل نانوذرات اکسید روی باعث افزایش عیار پادتن بر ضدآنفلوآنزا و افزایش غلظت روی در خون شد (0/05>p).  نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از سطح 200 میلی گرم مکمل نانوذرات اکسید روی در جیره مرغ تخم گذار باعث بهبود شاخص های عملکردی، واحد هاو، کیفیت پوسته تخم مرغ، کاهش لیپیدهای خون و پاسخ ایمنی در مرغ های تخم گذار شد.