نقد و بررسی ابعاد انسان شناختی دعا از دیدگاه وینسنت برومر
این پژوهش با روش تحلیلی و استنادی در پی تبیین اهم ابعاد انسانشناختی دعا از نظر وینسنت برومر است. انسان مستقل یکی از مولفه های اصلی دعا از نظر برومر است. اگرچه ایشان مباحث انسانشناختی دعا را از سایر مباحث متمایز نکرده است، با توجه به پیش فرضها و مبانی معرفتی ایشان نسبت به انسان میتوان گفت؛ ایمان، عشق، اختیار حداکثری انسان، آزادی و فردیت اهم ابعاد انسانشناختی دعا از نظر برومر هستند. ایشان در تبیین این مسایل انسانشناختی دعا متاثر از اگزیستانسیالیسم و الهیات گشوده است. از نظر برومر ایمان شرط لازم و مقدم دعا و ذاتی رابطه انسان با خداوند است. ایشان با رویکرد اعتدالی به مساله ایمان، هر سه عنصر معرفت، عمل و عشق را در حقیقت ایمان موثر می داند. در نگرش او غایت ایمان و دعا عشق به خداوند است. برومر در پرتو اعتقاد به اختیار حداکثری انسان و فردیت او، دعا را رابطه بیناشخصی انسان با خداوند تفسیر مینماید.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.