تحلیل تاثیر جهت گیری های صادراتی بر عملکرد صادرات از طریق نوآوری و بین المللی سازی: مدل میانجیگری-تعدیلگری

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگری نوآوری و همچنین تاثیر تعدیلگر بین المللی سازی در ارتباط میان جهت گیریهای استراتژیک صادرات، از جمله جهت گیری بازار صادرات و جهت گیری یادگیری صادرات با عملکرد صادرات انجام شده است. شرکت های صادر کننده مواد غذایی و محصولات کشاورزی شرکت کننده در بیست و ششمین نمایشگاه بین المللی کشاورزی و صنایع غذایی در تهران (760 شرکت) به عنوان جامعه آماری این پژوهش در نظر گرفته شده است. در مجموع 296 پرسشنامه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک به وسیله مدیران صادرات، مدیران بازرگانی، مدیران اجرایی و کارکنان بخش صادرات تکمیل و با استفاده از نرم افزار Smart PLS و با اتکا به مدلسازی معادلات ساختاری SEM  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که افزایش جهت گیری بازار صادرات و نوآوری با افزایش عملکرد صادرات همراه است. علاوه بر این ، نتایج این مطالعه نشان می دهد که گرچه جهت گیری یادگیری صادرات عملکرد صادرات را به طور مستقیم کاهش می دهد، اگر گرایش یادگیری صادرات منجر به سطح بالایی از نوآوری شود، عملکرد صادرات تمایل به افزایش می یابد. نوآوری واسطه جزیی در رابطه بین هر دو جنبه جهت گیری های استراتژیک و عملکرد صادرات است. سرانجام ، تاثیر تعدیلگر بین المللی سازی در ارتباط بین جهت گیری بازار صادرات و عملکرد صادرات تایید شد.