سنتز و هویت شناسی رزین پلی استر پایه آبی قابل پخت با رزین ملامین و مقایسه خواص ضد خوردگی آن با یک رزین تجاری وارداتی

در این پژوهش با ترکیبی از منومرهای خطی و حلقوی رزین پلی استر سنتز شد. در گام بعدی رزین سنتز شده پس از خنثی سازی توسط آمین با آب رقیق شد و در نهایت یک رزین تقلیل پذیر در آب بدست آمد. تمامی محصولات در درصد جامد حدود 45 که، نزدیک به درصد جامد رزین تجاری بود تنظیم شدند و سپس مورد ارزیابی قرار گرفتند. با استفاده از آزمون های FTIR، GPC، DSC هویت شناسی رزین انجام شد و برای تحلیل تخریب حرارتی رزین از آزمون TGA استفاده گردید. بیشترین پایداری در pH برابر 7 حاصل شد. رزین های سنتز شده با نسبت وزنی 1:4 با رزین ملامین مخلوط شدند و بر روی ورقه ی فولادی و بار دیگر برای بررسی دقیقتر عملکردشان در یک سامانه ی پوششی بکار رفتند. برای ارزیابی خواص ضد خوردگی از آزمون مه نمکی استفاده شد و از رزین پلی استر تجاری مورد استفاده در صنعت به عنوان شاهد استفاده گردید. نتایج آزمون مه نمکی نشان داد که علی رغم ماهیت آبدوستی رزین سنتز شده، در سامانه ی پوششی مقاومت آبی مناسبی را از خود نشان داد.