ارزیابی برنامه درسی کارشناسی هنر اسلامی و ارائه الگوی بهینه سازی از منظر کارآفرینی

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و بهینه سازی سرفصل کارشناسی هنر اسلامی از منظر کارآفرینی به انجام رسیده است. جامعه آماری شامل متخصصین حوزه آموزش هنرهای ایرانی-اسلامی، خبرگان حوزه برنامه درسی و هم چنین، کارآفرینی بوده است. پرسش اصلی پژوهش از این قرار است که: چهار رکن هدف، محتوا، تدریس و ارزش یابی در سرفصل کارشناسی هنر اسلامی چگونه ارزیابی می گردد؟ و چگونه می توان با بهره گیری از مولفه های کارآفرینی و ظرفیت های میان رشته ای به بهبود آن پرداخت؟ فرض پژوهش این است که، آموزش عالی هنر اسلامی از منظر مولفه های کارآفرینی، از سطح کارآمدی مناسبی برخوردار نیست. پژوهش به لحاظ روش، توصیفی-پیمایشی و از حیث هدف، کاربردی است. هم چنین، شیوه یافته اندوزی مقاله ترکیبی است. مهم ترین ابزار مورد استفاده در بعد اسنادی شامل فرم های فیش برداری، فرم تحلیل محتوا و هم چنین، فرم فراتحلیل بوده است. در بخش میدانی نیز ابزار پرسش نامه محقق ساخته به غنای بیش تر یافته ها کمک نموده است. برای تایید اعتبار پرسش نامه از طریق روش دلفی و برمبنای نظر متخصصین خبره اقدام گردید. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از روش های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار استفاده شده است. مختصری از یافته های پژوهش گویای آن است که، در میان چهار رکن هدف، محتوا، تدریس و ارزش یابی، بعد محتوا با میانگین 53 کم ترین امتیاز و بعد تدریس با میانگین 69 بالاترین امتیاز را در قیاس با دیگر بخش ها کسب نمودند. لازم به ذکر این که بیش از 66 درصد گویه های بخش هدف، بیش از 90 درصد گویه های محتوا، بیش از 45 درصد گویه های تدریس و در نهایت، بیش از 60 درصد گویه های ارزش یابی طبق استاندارد پرسش نامه و آرا متخصصان زیر حد متوسط (ضعیف) ارزیابی می گردد. لذا، در مجموع یافته ها ضمن تایید فرض پژوهش، بر ضرورت بهینه سازی برنامه درسی کارشناسی هنر اسلامی با تاکید بر منظر کارآفرینی و دیدگاه میان رشته ای تاکید دارند. در پایان، تلاش شد الگویی بهینه برای تدوین برنامه درسی و سرفصل کارآمدتر از منظر کارآفرینی ارایه گردد.