تتراپلوییدی در آبزیان، دلایل، روش های القا، شناسایی و اثرات فیزیولوژیک

امروزه، دستکاری کروموزومی گونه های مختلف آبزیان یک روش مفید در بهبود ویژگی های ژنتیکی آن ها محسوب می شود. تتراپلویید به موجودی گفته می شود که دارای چهار سری کروموزوم در هر سلول هستند. القای تتراپلوییدی یکی از روش های موثر برای تولید آبزیان مولد جهت استفاده برای تولید جمعیت های نرزاد، ماده زاد و روشی اقتصادی برای تولید نتاج تریپلویید به روش غیرالقایی است. آبزیان تتراپلویید با استفاده از شوک های فیزیکی یا شیمیایی به صورت دیرهنگام و در فاصله بعد از لقاح و قبل از تکمیل اولین تقسیم میتوزی سلول تخم تولید می شوند. این آبزیان قادر به تولید گامت های دیپلویید هستند که با استفاده از آن می توان به سطوح پلوییدی بالاتر دست یافت. میزان بقا، رشد و سایر پارامترهای فیزیولوژیک در آبزیان تتراپلویید در مقایسه با افراد دیپلویید متغیر است. درصد القای تتراپلوییدی نیز در افراد مختلف و متاثر از شرایط محیطی و شرایط القای شوک و ژنتیک موجود متفاوت است. در این مقاله، به مروری بر مکانیسیم القای تتراپلوییدی، روش های تولید، کاربرد، تعیین سطح پلوییدی و عملکرد تتراپلوییدها خواهیم پرداخت.