بررسی مقایسه ای آماده سازی سرویکس و تحریک زایمان در حاملگی طول کشیده با گذاشتن سوند فولی از راه سرویکس به صورت سرپایی و بستری

یکی از روش های معمول ختم بارداری در حاملگی های طول کشیده، آماده سازی سرویکس با گذاشتن سوند فولی در بیمارستان می باشد. اخیرا در مورد آماده سازی سرویکس به طور سرپایی جهت کاهش مدت بستری مطالعاتی انجام شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج آماده سازی سرویکس به صورت سر پایی و بستری انجام شد. 

این مطالعه مورد شاهدی در سال 1398 بر روی 231 زن با حاملگی طول کشیده انجام شد. ابتدا سوند فولی از راه سرویکس برای آنان گذاشته شد. گروه سر پایی به منزل فرستاده شدند و گروه دیگر بستری شدند. پس از دفع سوند در دو گروه اینداکشن با استفاده از میزوپروستول و اکسی توسین انجام شد. مدت بین گذاشتن سوند تا دفع آن و تا زمان زایمان، دوز میزوپروستول و اکسی توسین مصرفی، مدت بستری، بروز تب بعد از زایمان و میزان سزارین در دو گروه تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای دو، تی مستقل و یا معادل ناپارامتری انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. 

اختلاف فاصله زمانی بین گذاشتن سوند و دفع سوند (000/0=p) و فاصله زمانی بین گذاشتن سوند و زایمان (046/0=p) بین دو گروه معنی دار و در گروه بستری کمتر بود. میزان نیاز به میزوپروستول (000/0=p) و نیاز به اکسی توسین (02/0=p) بین دو گروه متفاوت و در گروه سرپایی کمتر بود. روش زایمان و میزان تب بعد از زایمان در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (202/0=p، 892/0=p) و مدت بستری نیز در گروه سرپایی کوتاه تر بود (051/0=p).

آماده سازی سر پایی سرویکس در حاملگی طول کشیده به صورت سرپایی بدون عارضه و باعث طول مدت بستری کوتاه تر می شود.