آینده نگاری نظام آموزش مهارتی در پرتو فناوری های همگرا

برای سازمان ها و جوامع کنونی که با شتاب به سمت توسعه مبتنی بر دانایی و مهارت درحرکت هستند، برخورداری از نیروی انسانی ماهر یکی از ملزومات اساسی پیشرفت و رقابت محسوب می شود و تربیت نیروهایی با این شرایط از وظایف «نظام آموزش مهارتی» است. هرچند نظام مهارت آموزی همواره تحت تاثیر جریان توسعه علم و فناوری قرار داشته است، اما چنین گفته می شود که در دنیای معاصر، جریان توسعه علم و فناوری به گذرگاهی خاص رسیده است که در آن فناوری ها و علوم مختلف برای پیشرفت بیشتر باید با یکدیگر ترکیب شوند؛ ازاین‌روست که مفاهیم جدیدی همچون «همگرایی فناورانه» و «فناوری های همگرا» به ادبیات آینده پژوهی معرفی‌شده‌اند. در چنین شرایطی پژوهش حاضر می کوشد تا با نگاه ویژه به جریان همگرایی فناورانه، گزارشی علمی درزمینه آینده نگاری نظام آموزش مهارتی ارایه کند. رویکرد انتخاب‌شده برای این هدف، روش تحقیق کیفی و ابزار مورداستفاده، پویش محیطی است. یافته های تحقیق حاضر حاکی از آن است که در آینده، تمامی عناصر چهارگانه نظام آموزش مهارتی (شامل ورودی ها، فرایندها، خروجی ها و پیامدها) تحت تاثیر فناوری های همگرا (شامل نانوفناوری، زیست فناوری، فناوری اطلاعات و علوم شناختی) قرار خواهند گرفت. بدین ترتیب، دستیابی کشور عزیزمان ایران به‌نظام مهارت آموزی آینده محور، توسعه یافته و پیشتاز در سطح جهانی، نیازمند همراهی با جریان همگرایی فناورانه و سرمایه گذاری امروز در این عرصه برآورد می شود.