اثربخشی مقایسه ای درمانهای مبتنی بر شفقت با کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی روی انعطاف پذیری روانشناختی بیماران مبتلا به HIV بیمارستان امام خمینی

زمینه و

بیماران مبتلا به HIV در معرض بسیاری از مشکلات روانشناختی از جمله انعطاف ناپذیری روانشناختی می باشند. به نظر می رسد مداخلات روانشناسی می تواند در بهبود وضعیت روانشناختی این بیماران موثر باشد. لذا این پژوهش با هدف مقایسه درمان های مبتنی بر شفقت با کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی روی انعطاف پذیری روانشناختی بیماران مبتلا به HIV بیمارستان امام خمینی انجام پذیرفت.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به صورت مداخله ای در بازه زمانی اردیبهشت تا دی ماه سال 1398 روی 54 بیمار مبتلا به HIV مراجعه کننده به مرکز مشاوره بیماری های رفتاری واقع در بیمارستان امام خمینی شهر تهران انجام شد. نمونه های مورد بررسی به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در 3 گروه 18 نفری درمان مبتنی بر شفقت، درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و گروه کنترل قرار گرفتند. هر درمان به مدت 10 جلسه به طور هفتگی به 2 گروه آزمایش ارایه شد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. انعطاف پذیری روانشناختی بیماران توسط پرسشنامه پذیرش و عمل-نسخه دوم در 3 مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ارزیابی شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 23 و تحلیل کوواریانس، آزمون بنفرونی و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد.

نتایج به دست آمده نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت و درمان کاهش مبتنی بر استرس بر افزایش انعطاف پذیری  روانشناختی بیماران مبتلا به HIV موثر بود (0/01< p). مقایسه اثربخشی 2 روش درمانی نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت باعث افزایش بیشتری بر شاخص انعطاف پذیری روانشناختی شد (0/01< p). تغییرات ایجاد شده در پیگیری 3 ماه بعد از درمان نیز همچنان پایدار باقی ماند (0/01< p).

یافته های مطالعه نشان داد استفاده از درمان های این پژوهش می تواند در طرح ریزی مداخلات روانشناسی جهت ارتقاء و بهبود سلامت روان در بیماران مبتلا به HIV موثر باشد.