اثربخشی توان بخشی شناختی حافظه بر بهبود کارکردهای اجرایی کودکان دارای نشانه های نارسایی توجه و بیش فعالی استان یزد

امروزه اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی یک اختلال عصبی رشدی شناخته شده است که سه ویژگی اصلی آن نارسایی توجه، بیش فعالی و تکانشگری است که بر 3 تا 7 درصد کودکان اثر می گذارد و معمولا با نقص در کارکرد های اجرایی همراه است. پژوهش حاضر در نظر دارد به بررسی اثربخشی بسته توان بخشی شناختی حافظه بر بهبود کارکرد های اجرایی کودکان دارای نارسایی توجه / بیش فعالی بپردازد.

در مطالعه شبه آزمایشی حاضر با طرح کارآزمایی بالینی تصادفی حاضر از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری متشکل از همه دانش آموزان مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی در سال تحصیلی 1397-1398 در مدارس عادی ناحیه دو یزد مشغول به تحصیل بوده اند که از بین آن ها، سی نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. دو گروه (آزمایش و کنترل) از نظر سن و هوش کلامی و عملی همسان سازی شده بودند. گروه آزمایش برنامه توان بخشی حافظه را در دوازده جلسه سی دقیقه ای دریافت کردند. هر دو گروه کنترل و آزمایش در جلسه اول و آخر درمان ارزیابی شدند. علایم رفتاری کودکان مبتلا توسط پرسش نامه کانرز فرم والدین ارزیابی شد. داده های این پژوهش با آزمون آماری تی مستقل، تحلیل واریانس آمیخته و به کمک نرم افزار SPSS نسخه 19 تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها نشان داد که درمان توان بخشی شناختی حافظه به طور معناداری منجر به بهبود کارکردهای اجرایی کودکان مبتلا به نارسایی توجه / بیش فعالی شده است (0/005>P).

به نظر می رسد که توان بخشی شناختی با استفاده از تکالیف رایانه ای در بهبود کارکردهای اجرایی موثر است؛ بنابراین با توجه به یافته های به دست آمده در پژوهش حاضر، پیشنهاد می شود که در کنار سایر روش های آموزشی و توان بخشی دانش آموزان با اختلال نقص توجه / بیش فعالی، برنامه توان بخشی شناختی مبتنی بر حافظه نیز به کار برده شود.