شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر توسعه دیپلماسی ورزشی در سیاست خارجی

هدف از این پژوهش شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر توسعه دیپلماسی ورزشی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بود.

روش شناسی: 

کل فرآیند پژوهش شامل دو مرحله بود، مرحله اول پژوهش شامل: تحقیق کیفی (با استفاده از ابزار مصاحبه با اساتید دانشگاه و نخبگان، مطالعه مقالات، کتب، اسناد و مدارک)، مرحله دوم پژوهش شامل: تحقیق کمی از نوع توصیفی- تحلیلی (با استفاده از روش دلفی و AHP). پس از پایان مرحله اول پژوهش، تعداد 15 متغیر، بعد از پایان دور دوم روش دلفی و غربالگری نهایی شناسایی شد.

یافته ها: 

نتایج پژوهش نشان داد که برخورداری از حمایت و پشتیبانی دستگاه دیپلماسی، ارتباط منسجم و متقابل با دیگر نهادها و سازمان های ذی نفع دولتی و غیردولتی، دستور کار قرار دادن نظام نامه هدفمند با جذب نیروی انسانی خلاق در حوزه دیپلماسی ورزشی، همکاری متقابل بین وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک و پارالمپیک با وزارت امور خارجه، ایجاد نهادی متمرکز برای پیگیری اقدامات انجام شده و جلوگیری از دوباره کاری ها و...  می تواند از عوامل موثر بر توسعه دیپلماسی ورزشی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران باشد.

نتیجه گیری:

 با توجه به یافته های به دست آمده می توان گفت که وجود یک نهاد منسجم عهده دار تدوین و اجرای دیپلماسی ورزشی ضروری به نظر می رسد. همچنین پیشنهاد می شود که وزارت ورزش و جوانان با همکاری وزارت امور خارجه به برنامه ریزی، سیاست گذاری و تعیین هدف در این حوزه، تعاملات آکادمیک، افزایش فعالیت های دانشگاه ها و... به توسعه فعالیت های دیپلماسی در حوزه ورزش بپردازد.