بررسی تاثیر عوامل سازمانی بر عملکرد با تاکید بر نقش میانجی دوسوتوانی و نقش تعدیل گر پویایی های محیطی

این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی دوسوتوانی در تاثیر عوامل سازمانی بر عملکرد سازمانی با تاکید بر نقش تعدیل گر پویایی های محیطی در شرکت های زیرمجموعه یکی از موسسات عمرانی نظامی انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث رویکرد کمی، از نظر منطق قیاسی و از نظر ابزار گردآوری داده پرسشنامه، از نظر استراتژی پیمایش و از نظر ابزار تحلیل داده‌ها مدلسازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل مدیران ارشد و میانی 18 شرکت زیرمجموعه یک موسسه عمرانی نظامی به تعداد 178 نفر است که با نمونه گیری طبقه ای 118 نفر از ایشان انتخاب شدند و پرسشنامه پژوهش در میانشان توزیع شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که عوامل سازمانی (اعم از ابعاد ساختاری و ابعاد محتوایی) با میانجی گری دوسوتوانی سازمانی بر روی عملکرد تاثیرگذار است. همچنین عوامل محیطی بر رابطه عوامل سازمانی و دوسوتوانی به عنوان متغیر تعدیل گر تاثیر می گذارد اما تاثیر دوسوتوانی بر عملکرد را تعدیل نمی کند. در صورت رسمیت و تمرکز پایین و پیچیدگی بالا و فرهنگ حامی دانش و اکتشاف و بهره برداری دارایی های دانشی، امکان استقرار دوسوتوانی در سازمان فراهم می گردد. ضمن آنکه در صورت پیاده سازی دوسوتوانی در سازمان، عملکرد سازمان در ابعاد مالی، بازار و منابع انسانی ارتقا می یابد.