ارزیابی سازگاری و پایداری عملکرد دانه لاین های امیدبخش برنج (.Oryza sativa L) با استفاده از روش GGEبای پلات

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:

در برنامه های معرفی ارقام جدید، ارزیابی سازگاری و پایداری لاین های خالص از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با این هدف تعداد هشت لاین خالص برنج، حاصل از تلاقی ارقام محلی هاشمی، دمسیاه، علی کاظمی و دیلمانی و ارقام اصلاح شده خزر، کادوس و IR60 همراه با سه رقم خزر، هاشمی و گیلانه (شاهد) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شش محیط (سه سال 1397، 1398 و 1399و دو مکان رشت و چپرسر) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه GGEبای پلات نشان داد که دو مولفه اصلی اول (اثر اصلی ژنوتیپ) و دوم (برهمکنش ژنوتیپ در محیط) به ترتیب 61 و 21 درصد و در مجموع 82 درصد از تغییرات کل داده ها را توجیه کردند. نتایج حاصل از رتبه بندی بر مبنای عملکرد دانه و پایداری به طور همزمان و مقایسه با ژنوتیپ مطلوب نشان داد که برترین ژنوتیپ G7 (حاصل از تلاقی والد مادر دیلمانی و والد پدر کادوس) بوده و پس از آن ژنوتیپ های G3 (حاصل از تلاقی والد مادر بخشنده دمسیاه و والد پدر دوره ای خزر)، G8 (حاصل از تلاقی والد مادری دوره ای دمسیاه و والد پدری بخشنده خزر) وG2 (حاصل از تلاقی والد مادری دوره ای هاشمی و والد پدری بخشنده IR60) در رتبه های بعدی قرار گرفتند. بنابراین ژنوتیپ های G7 و  G3به عنوان سازگارترین و پایدارترین ژنوتیپ ها برای طی مراحل نهایی برنامه معرفی رقم انتخاب شدند. ژنوتیپ G7 حاصل از تلاقی رقم اصلاح شده و پرمحصول کادوس با رقم محلی خوش کیفیت دیلمانی بوده و میانگین عملکرد دانه آن 7250 کیلوگرم در هکتار بود. ژنوتیپ G3 حاصل از تلاقی رقم پرمحصول خزر و رقم محلی دمسیاه بوده و با هدف حفظ خصوصیات مطلوب خزر و بهبود کیفیت پخت از طریق دمسیاه اصلاح شده و میانگین عملکرد آن 6510 کیلوگرم در هکتار بود. بر اساس نتایج این تحقیق هر دو ژنوتیپ G7 و G3 بعنوان لاین های خالص و خوش کیفیت (به ترتیب حاوی 02/22 و 09/22 درصد آمیلوز، با 42 و 40 میلی متر قوام ژل، نمره 71/4 و 96/3 دمای ژلاتینی شدن، 60/1 و 57/1 میزان طویل شدن دانه) و متوسط رس (125 و 122 روز از بذرپاشی در خزانه تا رسیدگی) شناخته شده و قابلیت معرفی به عنوان رقم جدید برنج را دارند.

زبان:
فارسی
صفحات:
184 تا 197
لینک کوتاه:
magiran.com/p2324233 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!