بازسازی محیط رسوبی و نوسانات نسبی سطح آب دریا در نهشته های کرتاسه پالئوسن، البرز مرکزی، شمال ایران

نهشته های کرتاسه پالیوسن که در پهنه شمالی مرکزی البرز رخنمون گسترده ای دارند، در 45 کیلومتری جنوب ساری از سنگ آهک ها و ماسه سنگ ها به همراه سیلت سنگ ها و تبخیری ها تشکیل شده اند. ضخامت این توالی در این ناحیه 235 متر است. به منظور بازسازی محیط رسوبی و نوسانات نسبی سطح آب دریا در زمان نهشته شدن این رسوبات، تعداد 70 نمونه سنگی به روش سیستماتیک برداشت شد. مرز کرتاسه پالیوسن در این برش با استفاده از مطالعات دیرینه شناسی روزن داران و پالینومورف ها تعیین گردید. همچنین به منظور بازسازی نوسانات نسبی سطح آب دریا و محیط رسوب گذاری، مطالعات آماری پالینومورف های حاضر در این توالی ها انجام شد. بر مبنای مطالعات فسیل شناسی روزن داران و پالینومورف ها و با شناسایی Tricolpites phillipsii پولن شاخص مرز کرتاسه پالیوسن، همچنین با حضور گونه داینوفلاژله Palaeopridinium cretaceoum که گستره سنی آن تا انتهای کامپانین می باشد و نیز وجود روزن دار Elphidiella multiscissurata که گستره سنی آن مربوط به ماستریشتین می باشد، سن مجموعه توالی های مورد مطالعه از کامپانین تا ابتدای پالیوسن تعیین گردید. با توجه به ظهور Tricolpites phillipsii، مرز کرتاسه پالیوسن در افق 133 متری از قاعده این برش قرار دارد. مطالعات آماری بر روی شاخص های پالینولوژی و ترسیم نمودار نوسانات نسبی سطح آب دریا بر مبنای آنها نشان داد که در مرز کرتاسه پالیوسن افت نسبی سطح آب رخ داده است، به نحوی که این پدیده با نمودار جهانی سطح آب دریا و نمودار فراوانی نسبی داینوسیست ها در مقیاس جهانی کاملا منطبق می باشد. این موضوع موید ارتباط حوضه رسوبی البرز با آب های آزاد اقیانوسی و تاثیر ایوستازی بر حوضه رسوبی مورد مطالعه در زمان کرتاسه پالیوسن می باشد. همچنین بر اساس مطالعات رخساره های رسوبی و پراکندگی داده های پالینولوژیکی بر روی نمودارهای سه تایی پالینوفاسیس، محیط رسوبی نزدیک به ساحل در یک سیستم رمپ کربناته برای این توالی ها پیشنهاد می شود.