بررسی خواص آنتی اکسیدانی عصاره گیاه Calendula officinalis (گل همیشه بهار) و نقش آن در سنتز نانو ذرات اکسید

سنتز نانو ذرات اکسید روی به دلیل کاربردهای فراوان در  صنعت بسته بندی، حفظ سلامت  مواد غذایی و بعنوان  مواد افزودنی مجاز در خوراکی ها وافزایش ماندگاری آنها بسیار ارزشمند است.

در این تحقیق سنتز سبز نانوذرات روی اکسید با استفاده از روی استات دی هیدرات و عصاره گل همیشه بهار به عنوان عامل احیا کننده و پایدارکننده انجام شد. خواص آنتی اکسیدانی عصاره گل همیشه بهار از نظر مقدار فنول وفلاونویید بررسی گردید. اسید گالیک به عنوان استاندارد برای رسم منحنی کالیبراسیون مورد استفاده قرار گرفت.

مقدار ترکیبات فنولی کل عصاره آبی گل همیشه بهار برابر با 303 میلی گرم گالیک اسید در گرم عصاره  گزارش شد.  قدرت آنتی اکسیدانی این عصاره  توسط سنجش مهار رادیکال آزاد  2،2 - دی فنیل- 1-پیکریل هیدرازیل (DPPH)  ارزیابی گردید. نانوذرات حاصله با استفاده از روش های مختلف از قبیل طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR)، پراش پرتو ایکس و تصاویر میکروسکوپی الکترون روبشی (SEM) مشخصه یابی شدند.

اندازه نانوذرات توسط  عصاره گل همیشه بهار 8 الی  22 نانومتر به دست آمد. قطر متوسط نانوذرات  سنتز شده بدون استفاده از عصاره گیاه بعنوان پایدارکننده، بزرگتر بوده و بیشتر از 18 نانومتر گزارش گردید. همچنین کلوخگی و انباشتگی بیشتری نیز در میان این نانوذرات مشاهده شد. عصاره گل همیشه بهار پتانسیل خوبی جهت سنتز سبز نانوذرات از خود  نشان داد.