بررسی تاثیر تنش مولیبدن بر عملکرد سیستم آنتی اکسیدان گیاهچه های جعفری ‏‏(‏Petroselinum sativum L.‎‏) در شرایط آزمایشگاهی

ازآنجایی که خاک های کشاورزی در اکثر نقاط دنیا به مقادیر متفاوتی از فلزات سنگین آلوده هستند، تنش فلزات سنگین یکی از تنش های اصلی در این مناطق محسوب می گردد که می تواند تاثیر منفی بر میزان تولید محصولات گیاهی داشته باشد. در این پژوهش تاثیر تنش مولیبدن [سطح شاهد (C: 9/1میکرومولار) و سطوح تیماری 5/0+C، 5/2+C، 5+C، 10+C میکرومولارمولیبدات سدیم اضافه شده به محلول غذایی هوگلند] بر رشد و عملکرد سیستم آنتی اکسیدان آنزیمی و غیرآنزیمی گیاه جعفری درمرحله گیاهچه ای (پنج هفته ای) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد هرچند سطوح مختلف تنش مولیبدن موجب کاهش وزن خشک و طول بخش هوایی و ریشه گیاهچه ها و همچنین کاهش شاخص پایداری غشا و محتوای نسبی آب برگ آن ها شد، ولیکن، اثر افزایش دهنده بر محتوای پرولین (افزایش 150 درصدی محتوای پرولین بخش هوایی نسبت به شاهد) و ترکیبات فنلی (افزایش 80 و 85 درصدی محتوای فنل کل بخش هوایی و ریشه نسبت به شاهد) داشت. فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان کاتالاز، بنزیدین پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز هم بخش هوایی و هم ریشه، در شرایط مواجه با تنش مولیبدن افزایش یافتند. بنابراین این طور می توان نتیجه گیری کرد که گیاهچه های جعفری سعی می کنند از مسیر کاهش نسبی فرایند رشد و به عوض آن، افزایش سیستم دفاع آنتی اکسیدان به "تحمل" شرایط تنش فلزسنگین مولیبدن در این مرحله نموی بپردازد.