زمین شناسی، کانی زائی و ژئو شیمی طلا در ناحیه گدار سرخ، منطقه معدنی موته، پهنه سنندج- سیرجان

محدوده گدارسرخ، در پهنه سنندج-سیرجان، 20 کیلومتری جنوب‌غربی منطقه معدنی موته واقع‌شده است. قدیمی ترین رخنمون واحدهای سنگی، کمپلکس شیست سبز با درجه دگرگونی متوسط تا پایین است که سن آن به پالیوزوییک نسبت‌داده شده است و شامل مجموعه ای از سنگ‌های آتشفشانی-رسوبی دگرگون‌شده‌، واحدکربناته پرمین که به ‌صورت تدریجی یا ناپیوستگی هم‌شیب و گاه گسله بر روی واحدهای قدیمی‌تر قرار‌گرفته است و در نهایت رخنمون واحد های شیل و ماسه ژوراسیک است. دایک های بازیک و فلسیک درون واحدهای سنگی نفودکرده اند. توالی‌های سنگی در مراحل مختلف دگرشکلی، نظم اولیه خود را از دست‌داده است و ساختار‌های جدیدی را نشان می‌دهند. دگرشکلی به ‌صورت پهنه‌های برشی شکل‌پذیر- شکنا تا شکنا در محدوده مشاهده می‌شود. کانی سازی در شکستگی ها و گسل ها رخ‌داده و به ‌صورت ساختاری کنترل‌شده است. بیشترین تمرکز طلا همراه با کانی‌های اکسید-هیدرواکسید آهن در امتداد گسل‌هایی با روند W45N رخ‌داده است. کانی شناسی ساده و به‌طور عمده شامل پیریت و به ‌صورت محلی کالکوپیریت، کالکوسیت، کوولیت، گالن، اسفالریت و کانی‌های ثانویه آهن است. دگرسانی‌های موجود سریسیتی، کربناتی، کلریتی، سولفیدی، سیلیسی و آرژیلیکی است. بالاترین مقدار طلا در نمونه‌های برداشت‌شده، به روش لیتوژیوشیمیایی9/9 ppm و میانگین طلا 3/0 ppm است. بر اساس بررسی‌های میکروسکوپی، طلا به ‌صورت آزاد همراه کانی های ثانویه آهن مشاهده می‌شود و همچنین نتایج تجزیه مایکروپروپ الکترونی نشان‌دهنده حضور طلا در شبکه کانی‌های سولفیدی است. بر اساس بررسی‌های انجام‌شده، عوامل کنترل کننده کانی‌زایی در پهنه‌های شکل‌پذیر-شکنا، ویژگی‌های زمین شناسی و کانی زایی محدوده گدار سرخ، بیشترین شباهت را با کانسار های نوع کوه‌زایی دارد.