رابطه ی بین مدت زمان کاربرد بریس و پیامدهای روانشناختی آن با میزان مشارکت اجتماعی نوجوانان دچار بد شکلی ستون فقرات

درمان با بریس رایج ترین درمان غیرجراحی برای انحراف های ستون فقرات نوجوانان است. نظر به اهمیت جنبه های مختلف در موفقیت درمان، هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین مدت زمان استفاده از بریس و نیز پیامدهای روانشناختی این درمان با میزان مشارکت اجتماعی نوجوانان دچار بدشکلی های ستون فقرات می باشد.

روش کار: 

افراد حاضر در این مطالعه، مراجعه کنندگان به مراکز ارتوپدی فنی شهر اهواز بودند که از میان آن ها 30 نوجوان شامل 3 مرد و 27 زن با میانگین سنی (92/1±) 7/14 دارای انحرافات ستون فقرات که در حال استفاده از بریس بودند به صورت نمونه گیری غیراحتمالی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های ترس از ارزیابی منفی، استرس ناشی از بدشکلی و بریس و نیز پرسشنامه ی مقیاس مشارکت جمع آوری شد. مدت زمان (ساعت و ماه) درمان با بریس نیز ثبت می شد. تحلیل آماری با محاسبه ی ضریب همبستگی اسپیرمن صورت گرفت.

نتایج نشان داد که متغیر مقیاس مشارکت با متغیر استرس ناشی از بریس رابطه ی منفی به میزان 49 درصد (006/0=p) و با متغیر ترس از ارزیابی منفی رابطه ی مثبت به میزان 42 درصد (019/0=p) دارد. بین دیگر متغیرها رابطه معنادار آماری مشاهده نشد.

نتیجه گیری: 

پیامدهای روانشناختی درمان با میزان مشارکت نوجوانان دارای بریس رابطه دارد. بیماران دچار اسکولیوز و هایپرکایفوز که از بریس استفاده می کنند اغلب در محدوده ی سنی نوجوانی هستند و این سنی است که فرد از نظر اجتماعی بالغ و آماده ورود به جامعه می گردد. لذا لازم است در کنار درمان فیزیکی فرد، جنبه های روانی و اجتماعی درمان وی نیز مورد توجه قرار گیرند.