بررسی اثر فرایند ترمومکانیکی بر ریزساختار و مقاومت به خوردگی فولاد زنگ نزن آستنیتی 321

در این پژوهش، تغییرات ریزساختار در فرایند ترمومکانیکی و تاثیر آن بر خواص خوردگی فولاد زنگ نزن آستنیتی 321 بررسی شد. آزمون طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس و میکروسکوپ نوری به ترتیب برای شناسایی رسوبات و ریزساختار استفاده شدند. به منظور ارزیابی خواص خوردگی، آزمون های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی انجام شد. ابتدا نمونه اولیه تحت عملیات نورد سرد در کاهش ضخامت 90 درصد در دمای نیتروژون مایع قرار گرفت و در ادامه عملیات آنیل در دماهای 750، 850 و 1050 درجه سانتی گراد در زمان 10 دقیقه، روی آن انجام شد. نتایج نشان داد که نورد سرد شدید موجب بهبود جزیی خواص خوردگی می شود و در نمونه های آنیل شده با یکنواخت تر شدن ریزساختار، برگشت بیشتر فاز مارتنزیت به آستنیت و کاهش اندازه دانه، مقاومت به خوردگی افزایش می یابد. نمونه های آنیل شده در دمای 850 درجه سانتی گراد با مقاومت پلاریزاسیون (kΩ.cm2) 8/200 و دمای 1050 درجه سانتی گراد با مقاومت پلاریزاسیون (Ω.cm2) 3/800 به ترتیب دارای بیشترین و کمترین مقاومت به خوردگی در مقایسه با سایر نمونه ها بودند.