بررسی نارساخوانی دانش آموزان دوره اول ابتدایی و ارائه راهبردهای آموزشی به روش ترکیبی

نارساخوانی شایع ترین نوع ناتوانی یادگیری در میان دانش آموزان به ویژه دوره ابتدایی می باشد. هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان فراوانی نارساخوانی دانش آموزان دوره اول ابتدایی و ارایه راهبردهای آموزشی برای اصلاح نارساخوانی دانش آموزان می باشد.

پژوهش به روش ترکیبی (کمی و کیفی) انجام شد. جامعه آماری بخش کمی شامل دو گروه معلمان و دانش آموزان دوره ابتدایی درسال 97-1396 در شهر دزفول بودند که به صورت هدفمند دانش آموزان دارای مشکلات نارساخوانی به تعداد 93 و 115 معلم در مطالعه وارد شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه نارساخوانی کرمی و همکاران (1384) بود. در بخش کیفی 21 نفر از معلمان و اساتید مجرب برای ارایه راهبردهای آموزشی در مطالعه شرکت کردند.

یافته های بخش کمی پژوهش نشان داد که میزان نارساخوانی دانش آموزان در دوره اول ابتدایی دزفول با میزان 3/84 درصد در سطح زیاد قرار دارد. حاصل نتایج کیفی پژوهش بیش از 160 راهبرد آموزشی به دست آمد. مفاهیم اصلی حاصل از راهبردهای آموزشی شامل بازی درمانی، موسیقی درمانی، برنامه درسی تلفیقی، آموزش انفرادی، یادیارها، روشهای بالینی، تقویت فرایندهای شناختی و فراشناختی، فناوری اطالعات و ارتباطات، اصالح کتب درسی و.. بود. 

بر اساس یافته های پژوهش حاضر، برای پیشگیری از نارساخوانی و اصلاح نارساخوانی توصیه می گردد از آموزش مبتنی بر هنر، آموزش طبیعی با توجه به شرایط اقلیمی و بومی، یادگیری الکترونیکی، آموزش انفرادی و یادگیری مشارکتی استفاده شود.