فعالیت آزمایشگاهی آنتی لیشمانیایی اسانس بومادران (Achillea santolina) علیه پروماستیگوت های Leishmania infantum توسط روش های متیل تیازول تترازولیوم و کالیمتری تریپتان بلو

بیماری لیشمانیازیس عفونت های انگلی خصوصا در کشورهای در حال توسعه ایجاد می کند. این بیماری هنوز به علت عدم وجود واکسنی موثر و درمان های ارزان قیمت کنترل نشده است. عصاره ی گیاه بومادران، به علت خصوصیات آنتی میکروبی در درمان این بیماری موثر باشد. بنابراین این مطالعه برای بررسی فعالیت آزمایشگاهی آنتی لیشمانیایی اسانس بومادران (Achillea santolina) علیه پروماستیگوت های Leishmania infantum توسط روش های متیل تیازول تترازولیوم و کالیمتری تریپان بلو انجام شد. سویه ی استانداردی از پروماستیگوت های L. infantum (MCAN/IR/96/LON49) در محیط کشت تری-ان کشت داده شد. غلظت های مختلفی از سالین، اسانس بومادران و گلوکانتیم (10، 50، 100، 200، 500 و 1000 میلی گرم/میلی لیتر) در زمان های 24، 48 و 72 ساعت توسط روش های متیل تیازول تترازولیوم و کالیمتری تریپان بلو بررسی شدند. استفاده از اسانس بومادران، زنده مانی را در تمام غلظت ها در زمان های 24 (p < 0.05) و 48 ساعت (p < 0.05) در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد. درمان با گلوکانتیم و اسانس بومادران در غلظت 1000 میلی گرم/میلی لیتر کارایی مشابهی در زمان 72 ساعت داشتند. نتایج نشان داد که زنده مانی با افزایش مدت زمان در گروه اسانس بومادران کاهش یافت. ضریب کاپا توافق خوبی بین نتایج به دست آمده برای هر دو روش را نشان داد (Kappa=0.856 and p < 0.001). در مجموع، نتایج آزمایشگاهی فعالیت آنتی لیشمانیایی اسانس بومادران را تایید کرد، ولی تایید کارایی نیاز به کارآزمایی های بالینی دارد. اسانس بومادران می تواند جداگانه و یا در ترکیب با دیگر داروهای سنتتیک برای درمان بیماری لیشمانیازیس می تواند استفاده شود.