بررسی اثرات سایتوتوکسیک و نکروتیک عصاره الکلی گیاه چله داغی بر سلول های MCF-7 ، Hela و A2780

درمان های رایج سرطان هزینه بر هستند و اثرات جانبی بسیاری بر بیماران دارند. درمان های گیاهی در میان مردم پذیرش بسیار زیادی دارند و علت آن هم همین اثرات جانبی کمتر است، هر چند اطلاعات علمی و قطعی کمی در مورد این داروها وجود دارد . یکی از این گیاهان گیاه Beberistina multifidi یا گیاه چله داغی است که در ایران سالهای متمادی در درمان بیماری های مزمن زنان استفاده شده است. در این تحقیق، عصاره های آبی و اتانولی گیاه چله داغی تهیه گردید و اثرات آنها (اثرات نکروتیک و آپوپتوتیک) بر سلول های سرطانی سینه (MCF-7) ، سلول سرطان تخمدان (A2780)، سلول سرطان دهانه رحم (Hela) مورد ارزیابی قرار گرفت و اثر آنها در مقایسه با سلول های سالم تهیه شده از پستان مورد مطالعه قرار گرفت. این اثرات بصورت میزان تغییرات مورفولوژیک در سلول ها (گرانوله شدن و...) در بررسی های میکروسکوپ نوری و فلوسایتومتری (در زمان رنگ آمیزی با رنگ های انکسین و پروپیدیوم یوداید) که توسط میکروسکوپ فلورسنس کنترل می گردند و اندازه گیری سلول های زنده و مرده و میزان بازدارندگی و غلظت بازدارنده در تست MTT بررسی گردید. میزان غلظت بازدارنده یا IC50 گیاه چله داغی مورد مطالعه بر لاین های سلولی MCF-7 (عصاره متانولی) 400 میکروگرم بر میلی لیتر و در مورد سلول های سرطان تخمدان A2780 در حدود 250 میکروگرم بر میلی لیتر بود. مقدار IC50 گیاه چله داغی بر لاین های سلولی MCF-7 (عصاره اتانولی) 750 میکروگرم بر میلی لیتر و در مورد سلول های سرطان تخمدان A2780 در حدود 1500 میکروگرم بر میلی لیتر بود. نتایج ثابت کرد که افزودن عصاره های اتانولی و متانولی به سلول های MCF-7 و A2780 سبب وقوع آپوپتوز و نکروز می گردد که در مقایسه با سلول های سالم این فرایند با شدت بسیار بیشتری رخ می دهد. این نتایج اثرات ضد سرطانی عصاره الکلی ریشه گیاه چله داغی و ایمن بودن آن حتی در غلظت های بالا برای سلول های سالم را به اثبات رساند ودر نتیجه می توان از این گیاه در درمان سرطان بعنوان یک داروی جدید استفاده نمود.