ارائه الگویی برای مدیریت بهداشت محیط مساجد

بی توجهی به بهداشت مساجد ممکن است باعث انتقال عوامل بیماری زا شود. هدف از اجرای این مطالعه به دست آوردن اطلاعات کافی برای ساخت یک ابزار مناسب برای ارتقا بهداشت محیط مساجد است.

در این مطالعه توصیفی با 51 نفر(نمازگزاران، روحانیون و خادمان) مصاحبه شد. برای تجزیه وتحلیل داده‏ها از روش تحلیل محتوای استنتاجی استفاده شد. سپس کدگذاری باز و دسته‎بندی کدها و طبقات و اکتشاف صورت گرفت.

یافته ‏ها:

 نظارت واحدهای بهداشت محیط هر منطقه به بهسازی اصولی تمامی قسمت های مختلف مسجد مانند سطوح در تماس مکرر، سرویس های بهداشتی، نحوه استفاده ایمن از شوینده ها، نظارت بر عملکرد خادمان در نحوه پذیرایی و وسایل پذیرایی برای به حداقل رساندن میزان آلودگی و انتقال بیماری بخصوص در مواقع شیوع بیماری های واگیر لازم و ضروری است. آگاهی از وضعیت موجود و همچنین وضعیت مطلوب مساجد علاوه بر افزایش آگاهی مردم در مورد استانداردها، می تواند رهنمودی برای الویت بندی نیازهای مساجد برای کمک های خیرین و نیز سازمان اوقاف در جهت استانداردسازی مساجد باشد.

نتیجه گیری:

 بی تردید با همکاری مسیولان بهداشتی و مشارکت فعال روحانیون و ایمه جماعات و همچنین جلب مشارکت های مردمی، وضعیت بهداشتی اماکن مذهبی ارتقا می یابد و از نظر محیط زیستی نیز جزء مساجد سبز خواهد شد. دستورالعمل ها و آموزش هایی برای استفاده ایمن از مواد شیمیایی، اطفاء حریق، کاهش تولید پسماند، توسعه فضای سبز، بهداشت مواد غذایی، تهویه مناسب، تمیزکاری پیشگیرانه، مصرف بهینه انرژی ارایه شود.