اثر نانو ذرات نقره و پری بیوتیک بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی روده کور و برخی از شاخص های خونی در جوجه های گوشتی

هدف از انجام این آزمایش بررسی اثر سطوح مختلف نانو ذرات نقره و پری‌بیوتیک بر عملکرد رشد، شاخص‌های بیوشیمیایی خون، جمعیت میکروبی روده کور و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی سویه راس 308 بود. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 3×3 با 9 تیمار و 4 تکرار و 12 مشاهده در هر تکرار و در مجموع با 432 قطعه جوجه گوشتی انجام شد. عوامل مورد بررسی شامل سه سطح نانوذرات نقره (400،800 و0 میلی لیتر در مترمکعب آب آشامیدنی) و سه سطح پری‌بیوتیک (5/0 و 25/0 ،0درصد در جیره غذایی) از 1 تا 42 روزگی بود. جیره‌های آزمایشی براساس احتیاجات غذایی سویه راس 308 تنظیم گردید. بیشترین افزایش وزن و کمترین ضریب تبدیل در تیمارهای حاوی نانوذرات نقره (400 و 800 میلی‌لیتر) بدون و با 5/0درصد پری‌بیوتیک مشاهده شد. 5/0 درصد پری بیوتیک در جیره غذایی جوجه‌های گوشتی و 800 میلی لیتر سبب کاهش تعداد باکتری‌های کلی باسیل، سالمونلا و افزایش باکتری‌های لاکتوباسیل در روده کور جوجه‌های گوشتی شد. پری‌بیوتیک سبب افزایش HDL و کاهش معنی‌دار پروتئین تام سرم خون بین سطح صفر و 5/0 درصد شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که استفاده از سطح 5/0 درصد پری بیوتیک در جیره غذایی سبب افزایش وزن و بهبود ضریب تبدیل جوجه‌های گوشتی شد. همچنین استفاده از 800 میلی لیتر نانوذرات نقره درآب آشامیدنی سبب کاهش تعداد باکتری‌های کلی باسیل و سالمونلا در روده کور جوجه‌های گوشتی شد.