تاثیر کاربرد ریشه ای و برگی سلنیوم بر برخی پاسخ های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه گندم (.Triticum aestivum L) تحت تنش شوری

به منظور بررسی اثر کاربرد برگی و ریشه ای سلنیوم (صفر و 20 میکرومولار) بر روی برخی از پارامترهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه گندم (Triticum aestivum L.) واریته چمران تحت تنش شوری (100 میلی مولار کلرید سدیم)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در سال 1396 به صورت هیدروپونیک در شرایط گلخانه ای انجام شد. نتایج به دست آمده کاهش معنی دار شاخص های رشدی، نسبت کلروفیل به کاروتنوییدها، مقدار کلروفیل ها و پروتئین کل و افزایش معنی دار مالون دی آلدیید، پرولین، آنتوسیانین و فنل کل را در اندام هوایی گیاهان تحت تنش شوری نسبت به گیاهان شاهد نشان داد. در شرایط شاهد کاربرد سلنیوم، در هر دو شکل برگی و ریشه ای، باعث کاهش معنی دار طول ریشه و افزایش معنی دار فنل کل شد، همچنین افزایش معنی دار مقدار پرولین و کاروتنوییدها با کاربرد برگی سلنیوم در شرایط شاهد مشاهده شد. در تنش شوری کاربرد سلنیوم به شکل برگی باعث افزایش طول ریشه و وزن تر اندام هوایی و در هر دو شکل بکار رفته باعث بهبود سایر شاخص های رشدی گیاه گندم  شد. همچنین افزایش معنی دار مقادیر کلروفیل ها و پروتئین با کاربرد برگی و افزایش قندهای محلول و فنل کل با هر دو شکل بکار رفته از سلنیوم در گیاهان تحت تنش شوری مشاهده شد. در تنش شوری، کاربرد سلنیوم تنها به شکل برگی بود که توانست موجب کاهش معنی دار محتوای مالون دی آلدیید شود. مطابق نتایج حاصل از این تحقیق، کاربرد سلنیوم، بویژه از طریق برگ ها، نقش قابل توجهی در تخفیف تنش شوری در گیاه گندم دارد.