تاثیر سیاست کاهش یارانه آب آبیاری بر تقاضای آب کشاورزان و سطح زیرکشت محصولات زراعی

بخش کشاورزی بزرگ ترین مصرف کننده آب در کشور است که با توجه به خشکسالی های دهه های اخیر، امنیت غذایی و مدیریت صحیح منابع آب از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ بنابراین، ارایه روش های صحیح مدیریتی برای صرفه جویی مصرف آب و کاهش خسارات ذخایر آبی ضروری است. بدین منظور، برای مصرف بهینه این نهاده از سیاست کاهش یارانه آب آبیاری کشاورزی بخش مرکزی شهرستان بافت با استفاده از مدل برنامه ریزی ریاضی مثبت استفاده شد. داده های تحقیق با به کارگیری روش نمونه گیری تصادفی با تکمیل 150 پرسشنامه و داده های اداره جهاد کشاورزی شهرستان بافت برای سال زراعی 98-97 گردآوری شد و برای تخمین داده های (مانند سطح زیر کشت، نهاده آب و عملکرد) محصولات زراعی منطقه از نرم افزار گمز استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش قیمت نهاده آب آبیاری سطح زیر کشت محصولات جو و گندم با شیب تند و محصول یونجه با شیب ملایم کاهشی می شوند و سطح زیر کشت محصول ارزن افزایش پیدا می کند. همچنین، درآمد ناخالص و مصرف آب آبیاری منطقه تحت اعمال سیاست های کاهش یارانه آب کاهش پیدا می کند. الگوی کشت کشاورزان به نفع محصولاتی که میزان درآمد بیشتری را به ازای هر واحد آب مصرفی تولید می کنند، تغییر می کند. ازاین رو، در اولویت قرار دادن سیاست کاهش یارانه آب آبیاری، در تصمیم گیری و برنامه های سیاستی به عنوان راهبردی مناسب و کاربردی جهت افزایش ذخایر منابع آبی منطقه توصیه می شود.