ارزیابی تاثیر مداخله ورزشی بر چنگش قدرتی کارگران مواجهه یافته با ارتعاش دست- بازو

نیروی چنگش یکی از پارامترهای مهم در عملکرد عضلانی دست می باشد که ارتعاش می تواند بر آن تاثیر منفی داشته باشد. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر مداخله ورزشی بر چنگش قدرتی کارگران مواجهه یافته با ارتعاش دست- بازو بود.

مواد و روش‏ها: 

در این مطالعه توصیفی - مداخله ای، 41 نفر از کارگران شاغل در یکی از صنایع فلزی شهر اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های دموگرافیک، اندازه گیری شتاب ارتعاش دست - بازو بر اساس استاندارد ISO 5349 و اندازه گیری چنگش قدرتی با دستگاه داینامومتر مدل Jamar انجام شد. مداخله حرکات ورزشی دست به مدت 8 هفته اجرا شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-21 تجزیه و تحلیل شدند.  

چنگش قدرتی کارگران قبل و بعد از مواجهه با ارتعاش معنادار بود (001/0>PValue). میانگین نیروی چنگش قدرتی کارگران قبل از کار با ابزار مرتعش 8/3±16/42 کیلوگرم نیرو و پس از پایان شیفت کاری و اتمام کار کارگر با ابزار مرتعش 97/3±55/39 کیلوگرم نیرو بود. اختلاف مقادیر نیروی چنگش قدرتی قبل از اجرای مداخله حرکات ورزشی دست با نیروی چنگش بعد از اجرای مداخله معنی دار به دست آمد  (001/0>Pvalue).

نتیجه‏ گیری:

 نتایج این مطالعه نشان داد ارتعاش سبب کاهش نیروی چنگش کارگران شد؛ در حالی که انجام مداخله حرکات ورزشی دست در بهبود چنگش قدرتی کارگران تاثیرگذار بود؛ بنابراین انجام حرکات ورزشی به طور موثر و کارآمد منجر به بهبود نیروی چنگش قدرتی کارگران مواجهه یافته با ارتعاش میشود.