مقایسه درآمیختگی شناختی، شفقت به خود و شکفتگی در بیماران مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس و افراد سالم

بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) از شایع ترین بیماری‫ های عصبی می‫باشد که روی جنبه ‫های مختلف زندگی فرد تاثیر می‫گذارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه درآمیختگی شناختی، شفقت به خود و شکفتگی در بیماران مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس و افراد عادی انجام شد.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل تمام بیماران مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس تحت نظر انجمن MS شهر مشهد در سال 1399 بود که از بین آن‫ها به شیوه نمونه گیری هدفمند، تعداد 40 نفر انتخاب شدند. در گروه عادی نیز تعداد 40 نفر از افرادی که با گروه بیمار همتا شده بودند، انتخاب گردیدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های درآمیختگی شناختی گیلاندرز و همکاران، شفقت به خود نف و شکفتگی دینر و بیسواز- دینر استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS-24 و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری و تحلیل رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد که میانگین نمرات درآمیختگی شناختی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (87/69±40/5) بیشتر از افراد عادی (55/22±14/5) و میانگین نمره شفقت به خود در این بیماران (/7/84±39/72) کمتر از افراد عادی (9/53±76) بود. همچنین میانگین نمره شکفتگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (17/76±25/7) کمتر از افراد عادی (42/75±47/5) مشاهده شد (0/05>p). نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد متغیرهای درآمیختگی شناختی، شفقت به خود و شکفتگی از پیش ‫بینی ‫کننده ‫های ابتلا به بیماری MS هستند.

بر اساس نتایج پژوهش حاضر، بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نسبت به افراد عادی درآمیختگی شناختی بالاتر و خودشفقت ورزی و شکفتگی پایین‫تری دارند. با توجه به اینکه مسایل روانشناختی نقش موثری بر کیفیت زندگی و بهبود عملکرد این افراد دارند، لذا ضروری است مشاوران و درمانگران در جریان درمان این بیماری به اهمیت عوامل روان شناختی توجه داشته باشند.