تاثیر سطوح مختلف متیونین جیره در سنین ابتدایی بر عملکرد، خصوصیات لاشه، نسبت راندمان انرژی و پروتئین و ترکیب عضله سینه بلدرچین ژاپنی

این آزمایش با هدف بررسی تاثیر سطوح متیونین بر عملکرد، خصوصیات لاشه، نسبت راندمان انرژی و پروتئین و ابقای مواد مغذی بدن در بلدرچین ژاپنی انجام گرفت.  از 490  قطعه جوجه ی بلدرچین در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار و 5 تکرار و 14 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی به مدت 10 روز استفاده گردید.  جیره های آزمایشی شامل سطح توصیه شده NRC (5/0 درصد)، سه سطح 5/7 ، 15 و 5/22 درصد پایین تر از NRC (به ترتیب 4625/0، 425/0 و 3875/0 درصد) و 3 سطح 5/7 ، 15 و 5/22 درصد بالاتر از NRC (به ترتیب 5375/0، 575/0 و 6125/0 درصد) متیونین بودند.  در پایان 10 روزگی، جوجه های هر واحد آزمایشی وزن کشی شده و یک جوجه از هر واحد آزمایشی کشتار شد تا لاشه مورد ارزیابی قرار گیرد.  نتایج نشان داد که افزایش سطح متیونین به 15 درصد بالاتر از NRC (575/0 درصد) موجب کاهش خطی ضریب تبدیل خوراک گردید و افزایش بیش تر آن به 5/22 درصد (6125/0 درصد) تغییر چندانی در ضریب تبدیل خوراک ایجاد نکرد.  رگرسیون خطی، بالاترین وزن نسبی لاشه و سینه را برای بلدرچین های دریافت کننده ی 575/0 درصد متیونین نشان داد.  افزایش سطح متیونین تا 575/0 درصد راندمان هر دوی انرژی و پروتئین را به طور خطی افزایش داد ولی افزایش بیش تر آن به 6125/0 درصد تغییری در نسبت راندمان انرژی و راندمان پروتئین ایجاد نکرد.  افزایش سطح متیونین تا 575/0 درصد به طور خطی باعث افزایش پروتئین گردید و بالاترین مقدار پروتئین سینه با سطوح 575/0 و 6125/0 درصد به دست آمد.  نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد که مصرف 575/0 درصد متیونین در سنین ابتدایی از طریق بهبود راندمان انرژی و پروتئین موجب ابقای بیش تر پروتئین، محتوای بالاتر پروتئین لاشه و افزایش وزن لاشه و کاهش ضریب تبدیل خوراک می گردد.