بررسی وضعیت سلامت عمومی شالیکاران استان مازندران با استفاده از پرسش نامه GHQ-28

شالیکاری به عنوان یکی از مهم ترین عوامل ایجاد آسیب ها و حوادث شغلی غیرکشنده در میان کشاورزان گزارش شده است. بی توجهی به سلامت کشاورزان می تواند موجب افزایش آسیب های وارده به کشاورزان، ناتوانی و ازکارافتادگی آنان شود. این عواقب بهداشتی می توانند به بهره وری پایین کار و افزایش بار اقتصادی خانوارها منجر گردند؛ بنابراین، هدف از این مطالعه تعیین وضعیت سلامت عمومی شالیکاران استان مازندران بوده است.

در این مطالعه توصیفی مقطعی، 384 نفر از شالیکاران استان مازندران به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای بررسی شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه استاندارد GHQ_28 با 4 حیطه که شامل نشانه های جسمانی، اضطراب و اختلال خواب، اختلال در کنش اجتماعی و نشانه های افسردگی بوده است. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS vol.25 و با انجام آزمون های اسپیرمن، کندال، من ویتنی و کروسکال والیس تحلیل گردیدند.

بیشترین تعداد افراد شرکت کننده در این مطالعه مربوط به گروه سنی 59-50 با میانگین سنی 9/46 سال بود. بر اساس نتایج به دست آمده، نمره سلامت عمومی کل برای افراد مطالعه شده 3/64 و برای چهار حیطه سلامت عمومی اختلال شدید، به ترتیب علایم افسردگی 1/91 درصد، کارکرد اجتماعی 4/73 درصد، علایم اضطرابی و اختلال خواب 7/48 درصد و علایم جسمانی 1/47 درصد به دست آمد.

جامعه مطالعه شده در حیطه سلامت عمومی بسیار ضعیف است. با توجه به نتایج این مطالعه، بیشترین اختلال در سلامت عمومی شالیکاران مربوط به بعد نشانه های افسردگی گزارش گردید که پس از آن، بعد نشانه های جسمانی بیشترین اختلال را داشت.