تاثیر تمرینات ورزشی تناوبی شدید و تداومی با شدت متوسط همراه با مصرف مکمل استاگزانتین بر عوامل التهابی در رتهای دیابتی نوع 2

شیوع دیابت، تغییر در سبک زندگی را در پیشگیری از عوارض آن ضروری ساخته است. هدف از این مطالعه تاثیر تمرین ورزشی تناوبی شدید و تداومی با شدت متوسط به همراه مکمل استاگزانتین بر بیومارکرهای التهابی در بافت قلب است.

42 سرموش صحرایی نر (سن6 هفته) پس از القای دیابت به طور تصادفی در7 گروه (6 سر در هر گروه) شامل 1) کنترل دیابتی؛ 2) شم دیابتی؛ 3) دیابت+ مکمل؛ 4) دیابت+ تمرین تناوبی شدید؛ 5) دیابت+تناوبی شدید+ مکمل؛ 6) دیابت+ تمرین تداومی باشدت متوسط؛ و 7) دیابت+ تمرین تداومی با شدت متوسط+ مکمل قرارگرفتند. گروه های تمرینی تناوبی شدید با شدت 80% VO2max و گروه تمرین تداومی متوسط با شدت حدود 65% تا 75% VO2max روی تردمیل دویدند (به مدت 8 هفته 5 جلسه ای). مکمل به مقدار روزانه 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن دریافت شد. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی (ناشتایی شبانه) بافت قلبی برداشته شد. شاخصهای التهابی  (IL-6، IL-1b، TNF-α و CRP) بافت قلبی با تکنیک وسترن بلات اندازه گیری شد.

شاخصهای ارتهابی بعد از8 هفته تمرین در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داد (0.05>p) و تغییرات معنی داری در گروه مکمل مشاهده نشد.

با توجه به تاثیر دو شیوه تمرین تداومی با شدت متوسط و تناوبی شدید در کاهش شاخص های التهابی، می توان از آن به عنوان استراتژی درمانی استفاده کرد. به نظر می رسد تمرین تداومی همراه با مکمل تاثیر بیشتری در این بیماران داشته باشد. در حالی که مکمل به تنهایی تاثیری بر عوامل التهابی ندارد.