تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر برخی عوامل آتروژنیک

بیماری آتروسکلروز مهمترین دلیل ناتوانی و مرگ و میر در ایران و سراسر جهان است که عمدتا ناشی از سبک زندگی نادرست و بی تحرکی است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر 8 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر برخی عوامل آتروژنیک بود.

آزمودنی ها شامل زنان جوان چاق بودند که به دو گروه تجربی (8 نفر) و کنترل (8 نفر) تقسیم شدند. در گروه تجربی تمرینات HIIT به مدت 8 هفته (3 جلسه در هفته) با شدت 90 تا 95% حداکثر ضربان قلب انجام شدند. قبل و پس از تمرینات خونگیری در هردو گروه به عمل آمد. از روش الایزا برای سنجش متغیرهای وابسته استفاده شد. اطلاعات با آزمون تی در سطح 0.05>p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

در گروه تجربی مقادیر وزن (0.01p=)، شاخص توده بدن (0.01p=)، فیبرینوژن (0.001p<)، هوموسیستیین (0.01p=) و LPA (0.01p=) کاهش معنی داری داشتند، ولی سطوح اپلین کاهش و امنتین افزایش غیرمعنی داری داشتند. فقط تغییرات فیبرینوژن بین دو گروه معنی دار بود (0.001p<). در گروه کنترل هیچ تغییری رخ نداد.

هشت هفته تمرین HIIT در کاهش وزن و بهبود سطوح فیبرینوژن، هوموسیستیین و LPA در زنان جوان چاق موثر است. بنابراین تمرینات HIIT به عنوان تمرینات کوتاه مدت برای پیشگیری از سکته قلبی در این افراد قابل استفاده هستند.