بررسی علل کاهش سطح آب زیرزمینی (مطالعه موردی: آبخوان ارومیه)

در سال های اخیر افزایش تقاضای آب، توسعه صنعتی، کشاورزی و عدم مدیریت صحیح باعث وارد شدن تنش به منابع آب به ویژه منابع آب زیرزمینی شده است. یکی از آبخوان هایی که در سال های اخیر با افت شدید سطح آب زیرزمینی روبه رو بوده است، آبخوان ارومیه می باشد. در این تحقیق با بررسی بارندگی، تبخیر، دما، جریان رودخانه ها در ایستگاه های هیدرومتری و تخلیه چاه های بهره برداری، سعی شد سهم هر یک از این عوامل در میزان کاهش سطح آب های زیرزمینی آبخوان ارومیه تعیین شود. جهت بررسی تغییرات از ترکیب تبدیل موجک با روش آنتروپی بهره گرفته شد. در این مطالعه، از سری های زمانی ماهانه برای دوره آماری 16 ساله (1396-1380) استفاده شد. سپس سری زمانی اصلی به سه دسته مساوی تقسیم و تغییرات پیچیدگی بر مبنای معیار پیچیدگی موجک-آنتروپی در این بازه های زمانی محاسبه شد. نتایج نشان داد که معیار موجک- آنتروپی (SWS) در تمام چاه های مشاهده ای منتخب در تمام بازه های زمانی کاهش داشته که نشان دهنده کاهش میزان پیچیدگی نوسانات سطح آب زیرزمینی آبخوان ارومیه و در نتیجه تنش های وارد بر آبخوان می باشد. براساس نتایج این تحقیق، برداشت از چاه های بهره برداری و دما به ترتیب دو عامل اصلی موثر بر افت آب های زیرزمینی آبخوان ارومیه می باشند.