بررسی ارتباط بین سطح هموگلوبین سه ماهه ی اول و دوم بارداری با بروز پره اکلامپسی

 پره‌اکلامپسی، یکی از علل مهم مرگ و میر در مادر و جنین محسوب می‌شود. تشخیص زودرس پره‌اکلامپسی یکی از عملکردهای بسیار مهم مراقبت‌های دوران بارداری است. مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین ارتباط بین سطح هموگلوبین سه ماهه‌ی اول و دوم بارداری با بروز پره‌اکلامپسی در خانم‌های باردار مراجعه‌کننده به بیمارستان امیرالمومنین علی (ع) زابل در سال 98-1397 انجام شد.

شیوه‌ی مطالعه: 

این مطالعه کوهورت آینده‌نگر، بر روی 130 زن باردار در سه ماهه‌ی اول و دوم بارداری با نمونه‌گیری در دسترس انجام شد. آزمایشات دوران بارداری در بیمارستان امیرالمومنین علی (ع) زابل انجام و ثبت گردید، سپس این افراد تا زمان زایمان و شش هفته پس از زایمان از نظر ابتلا به پره‌اکلامپسی پیگیری شدند. داده‌ها توسط SPSS نسخه‌ی 21 مورد بررسی قرار گرفت. سطح معنی‌داری 0/05 در نظر گرفته شد.

یافته‌ ها: 

از میان زنان مورد بررسی در این کوهورت، 11 نفر (8/46 درصد) دچار پره‌اکلامپسی شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بروز پره‌اکلامپسی در زنان با هموگلوبین کم‌تر از 11 فرقی با بروز پره‌اکلامپسی در زنان با هموگلوبین بالاتر نداشت، اما زنان با هموگلوبین کم‌تر از 11 در سه‌ی ماهه دوم میزان بروز پره‌اکلامپسی کم‌تری داشتند. با وجود این وقتی از مدل‌های رگرسیون کاکس و روش‌های تحلیل بقا با کنترل اثرات سن و گراوید استفاده کردیم، هموگلوبین پایین در سه ماهه‌ی‌ اول خطر بروز پره‌اکلامپسی را بیش از 60 درصد کاهش داد که از نظر آماری معنی‌دار بود (0/036). از طرف دیگر با استفاده از همین مدل‌های تحلیل بقاء مشاهده کردیم که هموگلوبین پایین در سه ماهه‌ی دوم هم خطر بروز پره‌اکلامپسی را بیش از 60 درصد کاهش داد که آن هم از نظر آماری معنی‌دار بود (0/012).

نتیجه‌گیری: 

وجود هموگلوبین بالا در سه ماهه‌ی اول و دوم بارداری می‌تواند یک عامل پیشگویی‌کننده برای ابتلا به پره‌اکلامپسی باشد.