رابطه هوش معنوی و سبک های تصمیم ‏گیری در بین مدیران دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران

امروزه بعد انسانی سازمان به‏ گونه‏ای مهم ظاهر گشته است، سازمان‏ها بیشترین تلاش خود را در انتخاب و به‏ کارگیری افراد خلاق، موفق و باهوش که از توانایی ‏هایی بالاتری برخوردار باشند، نموده ‏اند. پس از معرفی بهره هوشی در اوایل قرن بیست و یکم و پس از آن هوش هیجانی، هوش معنوی مورد توجه بسیاری از سازمان‏ها قرار گرفت. پژوهش حاضر، با هدف بررسی رابطه‎ هوش معنوی و سبک‏های تصمیم‏گیری انجام گرفته است. جامعه‏ آماری تحقیق، شامل کلیه‏ مدیران دانشگاه‏ آزاد اسلامی استان تهران می‏باشد. روش پژوهش، توصیفی از نوع  همبستگی بوده است که با استفاده از روش نمونه‏ گیری خوشه‏ای و سرشماری تعدا 110 نفر انتخاب شده‏اند. ابزار اصلی گردآوری داده ‏ها دو پرسشنامه‏ هوش معنوی کینگ (2008) و سبک‏های تصمیم ‏گیری اسکات و بروس (1995) می‏باشد. یافته ‏های پژوهش نشان داد که فقط بین هوش معنوی و سبک تصمیم‏گیری عقلایی همبستگی وجود دارد اما بین هوش معنوی و دیگر سبک‏ها رابطه‏ معناداری مشاهده نشد.