مقایسه تاثیر آموزش تریاژ حوادث پرتویی به روش شبیه سازی مانوری و کارگاهی بر میزان خطای تریاژ پرتویی در امدادگران نظامی

حوادث هسته ای-رادیواکتیو چالش های فراوانی برای سیستم های سلامت دارند؛ لذا آموزش تریاژ پیش بیمارستانی اهمیت ویژه ای دارد. مشخص نیست شبیه سازی مانوری با ایجاد بازخوردهای بیشتر نسبت به آموزش کارگاهی تا چه میزان اثربخش است. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر آموزش تریاژ پرتویی با روش شبیه سازی مانوری و کارگاهی بر خطای تریاژ  پرتویی امدادگران نظامی انجام شد.

مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با پس آزمون و پیش آزمون است که روی 30 نفر از امدادگران پادگان های مشهد در تیر ماه 1399 انجام شد. نمونه گیری تصادفی از دو مرکز انجام شد و شرکت کنندگان به دو گروه مداخله (شبیه سازی مانوری) و کنترل (کارگاه) تقسیم شدند. ابزار اصلی پرسش نامه پژوهشگرساخته بررسی مهارت تریاژ  پرتویی و چک لیست آسکی بود که روایی و پایایی آن تایید شد. ابتدا پیش آزمون انجام شد. دو هفته پس از مداخله، پس آزمون به صورت آسکی برگزار شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شدند.

میانگین سنی شرکت کنندگان 22 سال بود و 46 درصد از آن ها مدرک دیپلم داشتند. در پیش آزمون مهارت تریاژ پرتویی گروه ها همگن بود. در پس آزمون تفاوت نمره تریاژ صحیح دو گروه معنی دار بود. در پس آزمون خطای تریاژ گروه مداخله 3/36 + 10/7 و گروه کنترل5/64 + 38/7 درصد بود. تفاوت نمره تریاژ سنگین و تریاژ سبک گروه مداخله و گروه کنترل نیز معنی دار بود.

خطای تریاژ سبک در روش آموزشی کارگاهی به طور قابل توجهی بیشتر از روش آموزشی شبیه سازی مانوری است. ازاین رو به عنوان روش منتخب در آموزش تریاژ  پرتویی توصیه نمی شود.