بررسی الگوی آسیب شکمی در تصادفات منجر به فوت موتورسواران ارسال شده به سالن تشریح تهران بین سال های 1396 تا 1398

تروما یکی از علل اصلی مرگ ومیر و معلولیت در جوامع است که از آن میان حوادث ترافیکی بیشترین علت منجر به فوت در تروما محسوب می شوند. جراحات ناشی از ترافیک جاده‏ای یکی از معضلات اساسی فراموش شده در سلامت عمومی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین الگوی آسیب شکمی در تصادفات منجر به فوت موتورسواران ارسال شده به سالن تشریح کهریزک تهران بین سال های 1396 تا 1398 انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی پرونده‏های موتورسواران در فاصله سال های 1396 تا 1398 بررسی شدند که پس از تصادف فوت کرده بودند و جسد آن ها به سالن تشریح کهریزک ارجاع شده بود. داده‏های مورد نیاز در این پژوهش از طریق پرسش نامه به دست آمد و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه وتحلیل شد.یافته ها: از بین 199 مورد، حداقل سن 6 سال و حداکثر سن 75 سال بود. میانگین سن 76/12±76/30 سال بود. در خصوص ارتباط بین صدمات سطحی تنه (شکم، پهلو و کمر) با صدمات داخل شکمی، ارتباط بین این صدمات اعم از ساییدگی ها، خراشیدگی ها و پارگی های بدون نفوذ به داخل شکم با صدمات داخل شکمی در کبد، طحال، روده، کلیه، معده، پانکراس، آیورت، IVC و خلف پریتوین معنی‏دار بود (02/0=P).نتیجه گیری: با توجه به اینکه ممکن است در معاینه ظاهری بیمار، هیچ یافته‏ بالینی مشاهده نشود، ولی در اتوپسی شواهد و یافته‏های بسیار مهمی به دست آید، لذا بر اساس نتایج حاضر توصیه می شود نبود یافته‏های ظاهری در شکم اجساد هرگز به عنوان دلیلی برای سرباز زدن متخصص پزشکی قانونی از انجام اتوپسی شکمی در نظر گرفته نشود.