ساخت، مشخصه یابی و بررسی توانایی تولید گونه های فعال اکسیژن داروی دوکسوربیسین متصل به نانوذرات تیتانیوم اکسید با استفاده از پرتوی UVC

روش های مختلفی برای درمان سرطان وجود دارد که از میان آنها، فوتوداینامیک تراپی به علت حداقل عوارض جانبی ناشی از درمان، نسبت به برخی از روش های دیگر مورد توجه قرارگرفته است. سه فاکتور مهم درروش فوتوداینامیک تراپی، نور، حساس گر نوری و گونه های فعال اکسیژن می باشند که منجر به مرگ سلول های سرطانی می گردند. استفاده از نانوذرات در این روش سبب هدفمند شدن و ایجاد حداقل آسیب به بافت های سالم و امکان درمان تومورهای عمیق می شود.

در این پژوهش نانوذرات تیتانیوم اکسید با ناخالصی استرانسیوم به روش هم رسوبی ساخته شده و به داروی دوکسوربیسین متصل شده و توانایی آنها در درمان سرطان به وسیله فوتوداینامیک تراپی بررسی شد.

 برای ساختار شناسی نانو ذرات از آن ها آنالیز پراش اشعه ایکس (XRD) و جهت بررسی سطحی و ریخت شناسی نانو ذرات آنالیز میکروسکوپ الکترون روبشی (SEM) به کار گرفته شد. برای بررسی گروه های عاملی از طیف نگاری مادون قرمز (FTIR) استفاده گردید و خواص نوری نانو ذرات با طیف نگاری فوتولومینسانس (PL) بررسی شد. توانایی نانوذرات ساخته شده در تولید گونه های فعال اکسیژن با استفاده از شناساگر های متیلن بلو و آنتراسن بررسی گردید. با توجه به نتایج، کاهش بیش از 50 درصدی در شدت جذب شناساگر های متیلن بلو و آنتراسن پس از پرتودهی و در حضور دوکسوربیسین متصل به نانوذرات، به ترتیب تولید رادیکال هیدروکسیل و اکسیژن یگانه را نشان می دهد.