مقایسه حافظه رویدادی و معنایی در مبتلایان و غیر مبتلایان به صرع لوب گیجگاهی

مبتلایان به صرع در معرض خطر قابل توجهی از اختلال شناختی و نابهنجاری های رفتاری هستند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه ی حافظه ی رویدادی و معنایی در مبتلایان صرع لوب گیجگاهی و غیر مبتلایان است.

پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه ی پژوهش مبتلایان صرع انجمن صرع ایران شهر تهران بودند، از این میان 20 نفر از مبتلایان صرع لوب گیجگاهی به عنوان نمونه انتخاب شدند و با 20 نفر از غیر مبتلایان از نظر متغیرهای جمعیت شناختی سن و تحصیلات همتا شدند. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار سنجش حافظه رویدادی، آزمون یادآوری آیتم و منبع تصاویر و کلمات و حافظه معنایی، مقوله های طبقاتی و سیالی واژگان بود. تحلیل داده ها با آزمون تی گروه مستقل، تحلیل واریانس یک راهه و چندراهه صورت گرفت.

آزمون تی و میانگین نمرات حافظه رویدادی و معنایی (x-=271.55, t38=3.61, p<0.01; x-=95.61, t38=6.22, p<0.01) تفاوت معناداری را در کارکرد این دو حافظه در مبتلایان صرع لوب گیجگاهی و غیر مبتلایان نشان دادند.

نتیجه ی پژوهش حاضر نشان می دهد آسیب هیپوکامپ و نیوکورتکس جانبی مبتلایان صرع لوب گیجگاهی، در بروز اختلال حافظه رویدادی و معنایی نقش اساسی دارد و میزان کارکرد حافظه ی رویدادی و معنایی در مبتلایان از غیر مبتلایان کم تر بود.