بررسی خودبیمارانگاری ناشی از بیماری کووید 19 و عوامل وابسته به آن در میان کارکنان یک پالایشگاه نفت در جنوب ایران

شیوع بیماری کووید 19 باعث ایجاد اختلالات روانی متعددی ازجمله خودبیمارانگاری شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی خودبیمارانگاری ناشی از بیماری کووید 19 و عوامل وابسته به آن در میان کارکنان یک پالایشگاه نفت است.

در این مطالعه مقطعی، نمونه پژوهش شامل کارکنان مشاغل مختلف یک پالایشگاه نفت بود. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر اساس معیارهای ورود انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک، پرسش نامه محقق ساخته و پرسش نامه ایوانز بود. پرسش نامه ها و راهنمای تکمیل آن ها از طریق شبکه های اجتماعی برای جامعه فرستاده شد. 78 درصد از پرسش نامه های توزیعی به درستی تکمیل و به تیم پژوهش عودت داده شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون های توصیفی و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه وتحلیل شدند.

 نتایج مطالعه حاضر نشان داد از 275 نفر حاضر در مطالعه، 186 نفر امتیاز 1 تا 20 را کسب کردند و در گروه افراد سالم قرار گرفتند. همچنین 89 نفر علایم خفیف تا شدید این اختلال را داشتند. نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد نمره خودبیمارانگاری در گروه های مختلف متغیرهای سن، مدت اشتغال، استفاده از وسایل حفاظت فردی، سابقه ابتلا به کووید 19 و اهتمام به اقدامات پیشگیرانه به طور معناداری متفاوت است (0/05> P).

 از آنجا که شرایط محیط کاری ارتباط معنی داری با افزایش یا کاهش میزان خودبیمارانگاری ناشی از بیماری کووید 19 دارد، بهبود شرایط محیط کاری به افزایش رعایت پروتکل های بهداشتی و کاهش میزان اختلال خودبیمارانگاری در بین کارکنان منجر می شود.