بلاغت پدیده های صرفی در قرآن کریم (فراهنجاری در برخی پدیده های صرفی قرآن کریم)

قرآن به عنوان نیکوترین نماد زبان عربی، سرشار از جلوه های بدیع و بی بدیلی است که برآمده از زیرساخت ها و ارکان اساسی آن همچون صرف، نحو و بلاغت واست.در این میان علم صرف با رویکردهای گسترده ، سهم بسزایی در آرایش این زبان داشته است...و با ارایه ی شواهد قرآنی به بیان پدیده های صرفی بکار رفته در قرآن مبادرت ورزیده و تاثیری که برخی از افعال و اسماء در لفظ و معنای آیات قرآن کریم داشته است را مورد بررسی قرار دهیم.از وجوه زیبایی آیات قرآن کریم گزینش ساختار و وزن صرفی مناسب برای الفاظ است. این ساختارها و اوزان متنوع همگی در راستای اغراض بلاغی ویژه و در نهایت زیبایی قرار گرفته اندکه شناخت آن جنبه هایی از اعجاز آیات را روشن میکند.ظرافت معنایی، ظرافت آوایی و تناسب با بافت از مهم ترین ظرایف قرآن در کاربرد پدیدهای صرف است که در شبکه ای منسجم و منظم، آیات جای گرفته اند. در این مقاله با بررسی برخی از پدیده های صرفی اثر آن را در سیاق آیات مورد بررسی قرار می دهیم.