مسئولیت مدنی ناشی از تزریق واکسن کوید 19

بیماری‌های عفونی و ویروسی گاه چنان در جامعه پیشرفت می‌کنند که برای مهار آنها راه‌های خاصی مانند واکسیناسیون عمومی در نظر گرفته می‌شود؛ زیرا واکسن افزون بر خاصیت پیشگیری از بیماری و سببیت در ارتقای سلامتی و توسعه جامعه بر بنیاد محافظت از جان انسان، اثربخشی سریع دارد. از لوازم واکسنی که در برنامه‌های ملی ایمن‌سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد، بی‌خطر بودن آن است؛ اما گاه افزون بر عوارض جانبی، دارای واکنش‌های شدید حتی با درصد شیوع بسیار اندک هستند. این نوشتار، زیان‌هایی که در اثر تزریق واکسن کوید 19 رخ می‌دهد را بررسی کرده و بر یک بنیاد فقهی، مسئولیت مدنی در این زمینه را به اثبات رسانده است.

نوشتار پیش رو به شیوه توصیفی و تحلیلی، شرایط تحقق زیان ناشی از واکسن کوید 19 و بنیاد مسئولیت مدنی در این زمینه را بررسی کرده و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای مسئولیت مدنی را در برابر زیان‌های ناشی از تزریق این واکسن مورد ارزیابی قرار داده است.

 بر پایه نظریه احترام که دارای پشتوانه‌ قرآنی و حدیثی است و بر حرمت سلامتی افراد و اهمیت آن و نیز بر عدم جواز تضییع حقوق دیگران تصریح دارد حق سلامتی افراد نباید نادیده انگاشته شود. بر همین اساس، در نوشتار حاضر مساله ضمان در برابر زیان‌های ناشی از واکسن COVID-19 به اثبات رسیده و با توجه به مشاهدات و وجود نمونه‌هایی دال بر ایراد زیان در اثر تزریق واکسن، ضمن موضوع‌شناسی دقیق، حسب مورد، کاشف واکسن، سازنده واکسن، دولت به عنوان واردکننده آن و هر فرد یا ارگانی که سبب خطای برنامه واکسن بوده و در هر مرحله سبب ایراد زیان گشته‌، به عنوان مسیول جبران زیان شناخته‌شده‌ و باید خودش یا به کمک بیمه از راه ارش یا دیه از عهده زیان برآید.