اثربخشی روایت درمانی گروهی بر بهزیستی روان شناختی و تنظیم شناختی هیجان مادران کودکان با آسیب شنوایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روایت درمانی گروهی بر بهزیستی روان شناختی و تنظیم شناختی هیجان در میان مادران کودکان با آسیب شنوایی انجام گرفت. این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه است. جامعه آماری پژوهش شامل مادران کودکان مبتلا به آسیب شنوایی است که در سال تحصیلی 1397-1398 به مراکز آموزش ویژه کودکان مبتلا به آسیب شنوایی شهرستان شهرکرد مراجعه کرده اند که تعداد آن ها 96 نفر اعلام شد. در این پژوهش 40 مادر از بین جامعه آماری با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (در هر گروه 20 مادر). پس از شروع مداخله، 3 مادر در گروه آزمایش و 2 مادر در گروه گواه از ادامه حضور در پژوهش انصراف دادند. گروه آزمایش مداخله آموزش روایت درمانی (لوپز و همکاران، 2014) را طی دو و نیم ماه در ده جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند. پرسشنامه های مورداستفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه بهزیستی روان شناختی (ریف، 1996) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001) است. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد روایت درمانی گروهی بر بهزیستی روان شناختی و تنظیم شناختی هیجان مادران کودکان با آسیب شنوایی تاثیر معنادار دارد (001/0≥p). بدین صورت که این درمان توانست موجب بهبود بهزیستی روان شناختی و تنظیم شناختی مثبت هیجان و کاهش تنظیم شناختی منفی هیجان منفی در مادران کودکان با آسیب شنوایی شود. یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن است که روایت درمانی با بهره گیری از فنونی مانند برونی سازی مشکل، بررسی چالش های بزرگ زندگی و تعیین عوامل مثبت و منفی موثر در روند زندگی می تواند به عنوان یک درمان کارآمد برای بهزیستی روان شناختی و تنظیم شناختی هیجان مادران کودکان با آسیب شنوایی به کار گرفته شود.